Afta, czyli dolegliwość związana z pojawianiem się owrzodzeń w ustach dotknęła każdego z nas. Nie wiadomo co ją dokładnie powoduje, jednakże są sposoby by sobie z nią radzić i to w domowych warunkach.

Poniżej przedstawiamy 11 sposobów na radzenie sobie z aftami.

Pierwszym ze sposobów na walkę z aftami jest użycie spray’u ze znieczuleniem. Przede wszystkim ważne jest to, że olejki z mięty czy eukaliptusa, z których robimy preparat znieczulają nerwy, stąd łagodzenie bólu. Czego potrzebujemy do jego wykonania? Potrzebne będą wspomniane olejki z mięty lub eukaliptusa oraz oliwa z lub olej z nasion winogronowych.

Innym sposobem jest zastosowanie herbaty rumiankowej. Dlaczego jest pomocna?

Ponieważ bisabolol znajdujący się w rumianku ma działanie antyseptyczne, co pozwala na uśmierzenie bólu. Podobnie jak rumianek działa szałwia, używana przez Amerykanów na długo przed tym, jak poznała jej lecznicze właściwości dzisiejsza medycyna

Mówiąc o olejach, nie sposób nie wspomnieć o oleju kokosowym. Ten wyśmienity w smaku produkt jako eliminator stanów zapalnych jak i różnego rodzaju bakterii sprawdza się świetnie w walce z aftami. Nie inaczej jest z olejkiem goździkowym. Ten ostatni zawiera eugenol, który zna chyba każdy dentysta, bowiem odpowiada on za uśmierzenie bólu zębów.

Olejek kokosowy sprawdza się nie tylko samodzielnie. Równie dobry efekt uzyskamy przy użyciu wosku wraz z olejkiem. Ta metoda polecana jest przede wszystkim dla osób noszących protezy lub aparat na zębach, które podrażniają miejsce owrzodzenia.

Innym środkiem posiadającym właściwości antybakteryjne i przeciwzapalne jest miód. Nakładając miód bezpośrednio na aftę, spowodujemy uśmierzenie bólu. Pamiętajmy by do miodu dodać odrobinę wody, tak by konsystencja była mniej gęsta.

Bardzo dobrym rozwiązaniem w przypadku walki z aftami jest zastosowanie znanego przez kucharzy pieprzu cayenne. Jest to ostra przyprawa zawierająca kapsaicynę, która rozprowadza ból po organizmie, nie skupiając go w jednym miejscu. W celu zastosowania metody należy zmieszać pieprz z wodą i wacikiem kosmetycznym nakładać go na aftę.

Kończąc wątek roślin służących do zwalczania aft, nie sposób zapomnieć o aloesie. Jest to roślina idealna do zastosowania w walce z wszelkiego rodzaju podrażnieniami, krostami, itp. Ponadto pomocny jest w przypadku poparzeń spowodowanych przez długotrwałe przebywanie na słońcu. W celu zwalczania aft, używamy żelu pozyskiwanego z aloesu.

Czy nabiał może być dobrym rozwiązaniem przeciwko aftom? Zdecydowanie tak. Zastosowanie jogurtu pomaga poprawić równowagę bakteryjną w organizmie i jedzony codziennie sprawdza się bardzo dobrze w przypadku eliminacji aft.

Ostatnim przez nas przedstawianym środkiem jest ten niezbędny do życia i używany codziennie – woda. W tym przypadku warto przygotować sobie roztwór wody z solą oraz podgrzać. Dlaczego? Sól służy to przemywania rany, a ciepła woda działa kojąco na ból, dzięki czemu uzyskujemy pożądany efekt w walce z aftami.

Podobnie jak wiele bakterii, chlamydia przenoszona jest poprzez drogę płciową. Ten specyficzny typ bakterii w wielu przypadkach nie wykazuje żadnych objawów. Brak świadomości istnienia infekcji bakteryjnej jest bardzo niebezpieczny, bowiem zlekceważona chlamydia prowadzi w skrajnych warunkach nawet do bezpłodności.

Objawy chlamydii.

Chlamydia, jak już wspomniano, często nie wykazuje żadnych objawów. Najczęściej spotykanymi objawami natomiast są przede wszystkim objawy związane z narządami rozrodczymi zarówno u kobiet i u mężczyzn. Do najczęstszych objawów należą: częstomocz, stany zapalne czy bóle podbrzusza.

Rozpoznawanie i leczenie chlamydii.

Podobnie jak w przypadku innych chorób i dolegliwości, wczesne rozpoznanie zakażenia chlamydią jest bardzo istotne na drodze do pełnego wyleczenia. Najprostszym sposobem jej rozpoznania jest badanie moczu. Jednakże rzadko kiedy decydujemy się na przeprowadzanie badań laboratoryjnych a to one w stu procentach pozwalają rozpoznać chlamydię. Jak możemy leczyć wykrytą chlamydię?

Niestety nie obędzie się bez antybiotyków, które usuną bakterie i które niestety wyniszczają organizm. Taka kuracja trwa średnio dwa tygodnie i w tym czasie powinno się zachować wstrzemięźliwość od uprawiania seksu. Kuracji antybiotykami powinna poddać się nie tylko osoba zakażona, lecz także partner seksualny tej osoby. Należy pamiętać o regularnym badaniu, ponieważ przebycie chlamydii nie jest jednorazowe. Możemy się nią zarazić wielokrotnie.

Zapobieganie i ryzyko związane z przebywaniem chlamydii.

Zgodnie z zasadą, że lepiej zapobiegać niż leczyć, najlepiej zapoznać się z poniższymi wskazówkami, jeśli chcemy uniknąć zakażenia chlamydią. Przede wszystkim należy stosować środki antykoncepcyjne. Mowa tu głównie o prezerwatywach, które zabezpieczają przed przenoszeniem bakterii drogą płciową.

Bardzo ważnym aspektem jest to, by ograniczyć ilość partnerów seksualnych do maksymalnie jednego. Ogółem zmniejsza to ryzyko zachorowania na różne dolegliwości, nie tylko dotyczy to zakażenia chlamydią. Z uwagi na fakt, iż do grupy osób aktywnych seksualnie należą szczególnie ludzie młodzi, to właśnie oni są najbardziej narażeni na zakażenie chlamydią. Pamiętajmy o tym by unikać kontaktu seksualnego z osobą zakażoną, a jeśli on nastąpił, poddać się odpowiednim testom.

Zagrożenia związane z chlamydią.

Chlamydia, podobnie jak inne objawy w przypadku ich zlekceważenia, może doprowadzić do szeregu powikłań, których każdy z nas zapewne chciałby uniknąć. Jeśli chodzi o zakażenie tą bakterią, może ono prowadzić do zakażenia innymi, groźniejszymi dla organizmu drobnoustrojami.

Ponadto wraz z przebyciem chlamydii rośnie ryzyko zakażenia noworodków. To ryzyko rzecz jasna pojawia się w przypadku kobiet w ciąży. Jeśli wyleczymy chlamydię przed poczęciem, takie ryzyko nie występuje. Poważniejszym, utrudniającym nam codzienną egzystencję objawem są ogólne zapalenia stawów. W skrajnych przypadkach tak mocne, że uniemożliwiają one poruszanie się.

To wypełniony ropą bolesny wrzód, tworzący się pod skórą podczas zakażenia i stanu zapalenia mieszka włosowego. Zdarza się, że powstają przez wrastające w skórę włoski lub przez ciała obce, które przedostały się pod powierzchnie skóry. Powstają też na skutek zapalenia gruczołów łojowych. Pojawia się wpierw czerwony tkliwy guzek, który następnie wypełnia się ropą i staje się coraz bardziej bolesny i większy, w efekcie pęka, uwalniając zgromadzony płyn.

Rodzaje czyraków.

Czyrak lub karbunkuł (zwany też czyrakiem gromadnym) jest ropniem skórnym, wywoływanym zazwyczaj przez gronkowca złocistego. Jego objawami prócz zmian skórnych może być gorączka i dreszcze. Karbunkuł określa ropień, który obejmuje większy obszar aniżeli pojedynczy czyrak. Jego pojawienie się wiąże się z zapalaniem całej grupy mieszków włosowych. Może on utworzyć twardy guzek pod powierzchnią skóry, który jest wyczuwalny. W przypadku, gdy ten stan jest przewlekły, czyraki mają tendencje do powracania to wtedy mówimy o schorzeniu „czyraczność”.

Trądzik cystowy.

To ropień zjawiający się w przypadku zatkania ujścia gruczołów łojowych i rozwija się w nich infekcja. Dotyka on głębszych warstw skóry niż w przypadku trądziku pospolitego. Najczęściej pojawiają się na twarzy i dotyka głównie osoby w młodym wieku.

Ropnie mnogie pach

Ich przyczyną jest miejscowe zapalenie gruczołów potowych, które da się wyleczyć tylko za pomocą antybiotyków. Objawia się licznymi ropniami pod pachami i w okolicach pachwin.

Czyraki pod pachą zazwyczaj są traktowane interwencją chirurgiczną. Również te umiejscowione w pachwinach mogą wymagać ingerencji chirurga. Zakażone gruczoły potowe muszą podleć usunięciu by móc zapobiec ogólnemu zapaleniu skóry.

Torbiel włosowa

Pojawia się w szparze międzypośladkowej. Najczęściej zaczyna się małego obszaru infekcji ulokowanego w okolicach mieszków włosowych. Bezpośredni nacisk może spowodować podrażnienie, a to zaś powiększenia obszaru zapalnego- wypryski stają się twarde, bolesne, dają poczucie dyskomfortu. Często tworzą się po długich podróżach, wymagających długiego siedzenia.

Czynniki ryzyka czyraka

Może wystąpić u każdego. Bardziej narażone są osoby będące cukrzykami, mające niewydolność nerek, osoby przyjmujące leki osłabiające układ odpornościowy, chorzy z zaburzeniami autoimmunologicznymi.

Rozpoznanie czyraka

Lekarz zdiagnozuje go na podstawie widocznych objawów. Gdy infekcje powraca albo organizmowi nie odpowiada standardowe leczenie, można wtedy zalecić testy laboratoryjne próbki ropy, dzięki czemu dokładniej określi się bakterie wywołujące zakażenie, co ułatwi dobrać efektywniejsze leczenie.

Leczenie czyraka

Można leczyć samemu w domu, jednak nie wolno go przekłuwać i wyciskać, bo rozprzestrzenimy infekcję. Gdy czyrak boli i w ciągu dwóch tygodni się nie goi, mamy gorączkę lub pojawia się więcej wrzodów, konieczna jest konsultacja lekarska. Czyraki gromadne wymagają pomocy lekarskiej. Z kolei czyrak w nosie lub uchu wymaga wizyty u laryngologa.

Nadciśnienie tętnicze jest obecnie problemem wielu ludzi. Głównie dotyka ono osoby starsze, choć wiek zapadania na nadciśnienie systematycznie maleje. Spowodowane jest to stresem, prowadzeniem niezdrowego trybu życia, spożywaniem używek. Jak sobie z nim radzić w domowych warunkach? Poniżej kilka wskazówek jak obniżyć ciśnienie samemu.

Obecnie wielu z nas żyje mitem, że koniecznością w walce z nadciśnieniem tętniczym jest stosowanie różnego rodzaju leków na obniżenie ciśnienia. Owszem, są one pomocne, ale ich stosowanie nie jest niezbędne. Oczywiście jeśli nadciśnienie jest rozległe i trwa wiele lat, ciężko o obniżenie go domowymi metodami. Jest to jednak możliwe.

Obniżenie ciśnienia – to proste!

Obniżenie ciśnienia jest łatwiejsze niż nam się to wydaje. Przede wszystkim trzeba wiedzieć, jaka jest norma ciśnieniowa. Wynosi ona 120/90mm, ale jeżeli nie przekracza ona wartości 140, to nie mamy powodu do obaw, jeśli dojdzie do przekroczenia tej wartości, mówimy już o nadciśnieniu. Gdy już wiemy, jaka jest norma ciśnieniowa, zastanówmy się nad tym, co możemy zrobić w walce z nadciśnieniem. Odpowiedź nasuwa się sama – inwestujemy swój czas w aktywność fizyczną. Jeśli nie jesteśmy zapalonymi sportowcami, to zacznijmy od najprostszej formy aktywności, czyli od zwyczajnych spacerów.

Zmierzajmy do tego by były one dosyć szybkie, tak by pobudzić mięśnie i organizm do działania. Oczywiście z aktywnością fizyczną nie należy też przesadzać. Ważna jest tutaj regeneracja, bo jej brak także uniemożliwia utrzymanie optymalnego ciśnienia krwi.

Jesteśmy tym co jemy.

Nie ma co się oszukiwać. Bardzo ważną kwestią jeśli chodzi o walkę z nadciśnieniem jest odpowiednia dieta. Jeśli dotąd jej nie stosowaliśmy, czas najwyższy by zacząć to robić.

Wyzbądźmy się z naszej codziennej diety dużej ilości soli. Co jednak warto spożywać by obniżyć ciśnienie? Przede wszystkim gorzką czekoladę. To ona obniża skutecznie ciśnienie krwi, ale przesadne jej spożywanie prowadzi do zbyt niskiego poziomu ciśnienia. Innymi sposobami na obniżenie ciśnienia są herbata z hibiskusa oraz czosnek, który potrafi leczyć także inne dolegliwości.

Inne sposoby na obniżenie ciśnienia.

Czy możliwe jest obniżenie ciśnienia w inny sposób? Zdecydowanie tak! Przede wszystkim zadbaj o to by potas w Twoim organizmie nie był zbyt niski, ponieważ to właśnie potas pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Jak do dostarczyć do organizmu? Niech w Twojej diecie znajdują się takie pokarmy jak ziemniaki, suszone śliwki i banany.

One zawierają bardzo dużo potasu. Innym sposobem jest stosowanie różnego rodzaju naparów z ziół. Najlepsze zioła w tym przypadku to głóg lub lipa oraz dziurawiec. Dzięki nim obniżymy ciśnienie. Jeśli chodzi o osoby palące, to najlepiej by one rzuciły nałóg. Dostarczanie substancji smolistych do organizmu powoduje wzrost ciśnienia krwi i na nic nasze zabiegi związane z walką z nadciśnieniem, jeśli chwilę później sięgamy po papierosa.