Słowo hortiterapia kojarzy się z ogrodową terapią jeśli spojrzymy na słowotwórstwo. Czy tak rzeczywiście jest? Oczywiście. Hortiterapia jest niczym innym niż terapią polegającą na pielęgnowaniu ogrodu. Z czego wynika jej fenomen? Zapraszam do lektury.

Metoda rehabilitacji za pomocą obcowania z naturą nie jest niczym nowym. Od lat ten sposób leczenia jest z powodzeniem stosowany w krajach półkuli zachodniej, jednakże dopiero w ostatnim czasie dotarł do Polski. Eksperci są zgodni – zajęcie człowieka pielęgnacją ogrodu poprawia jego zdrowie fizyczne jak i psychiczne. Jest to bardzo dobry dodatek dla innych form rehabilitacji.

Typologia hortiterapii i metodologia.

Hortiterapia, podobnie jak inne rodzaje rehabilitacji może i ma różne formy. Do dwóch głównych form należą hortiterapia czynna i bierna. W przypadku tej pierwszej, dążymy do zaangażowania pacjenta we wszystkie czynności związane z pielęgnowaniem ogrodu. Nie chodzi tu o samo utrzymanie gotowego ogrodu.

Punktem wyjścia jest jego zaprojektowanie i przygotowanie. Te wszystkie czynności wykonuje pacjent w przypadku czynnej rehabilitacji.

Tak naprawdę on sam odpowiada za kształt ogrodu i jego formę, co pozwala mu uciec od problemów dnia codziennego, znaleźć w uprawianiu ogrodu nową, nieodkrytą dotychczas pasję. W przypadku hortiterapii biernej, pacjent nie odpowiada za ogród. Nie uczestniczy w jego przygotowaniu, nie zajmuje się nim. Podstawą rehabilitacji biernej jest sam kontakt z naturą. Spacery wśród drzew i krzewów i przesiadywanie na parkowej ławce – to wszystko pomaga pacjentowi zachować pogodę ducha.

Dla kogo hortiterapia?

Nie sposób usłyszeć o jakichkolwiek przeciwwskazaniach jeśli chodzi o terapię ogrodem. Jest ona przeznaczona dla każdego, którego życie kontroluje jakikolwiek nałóg. Zajmowanie się ogrodem to odciągnięcie pacjenta od nałogu.

Hortiterapia jest wręcz wskazana dla osób cierpiących na różnego rodzaju depresje. Dzięki niej ludzie mogą poczuć się docenieni, mogą odnaleźć swoje drugie ja i w tym się spełniać. Nie od dziś wiadomo, że kontakt i obcowanie z naturą uspokaja i w hortiterapii odnajdą się świetnie osoby, które wykonują na co dzień zajęcia wiążące się z dużą ilością stresu.

Korzyści wynikające z zastosowania hortiterapii.

Na początek warto zadać pytanie, czy są w ogóle jakiekolwiek negatywne skutki zastosowania hortiterapii. Takich wyróżnić nie sposób, stąd hortiterapia wiąże się z samymi korzyściami. Oczywiście nie każdy lubuje się w ogrodnictwie, jednakże i tacy mogą wynieść tego typu leczenia bardzo wiele.

Hortiterapia wiąże się z dużą dawką ruchu a on jest wskazany dla osób z przewlekłymi chorobami. Angażowanie się przez pacjenta pomaga mu zdobyć szereg umiejętności, o których przekona się on po zakończeniu leczenia.

Hortiterapia sprawia, że lepiej organizujemy własny czas, bowiem przygotowanie i opieka nad ogrodem wymaga zdolności organizacyjnych. Te są przyswajane podczas tego typu terapii. Co więcej, sama hortiterapia pomaga rozwiązywać problemy i uczy bycia samodzielnym.

Fiołek alpejski – kwiat przepiękny, który wielu przypada do gustu, i który warto mieć w domu lub w mieszkaniu, chcąc poprawić jego wystrój. Jego utrzymanie jest bardzo trudne, jednakże daje bardzo dużo satysfakcji i przyjemności. Fakt, iż kwitnie o każdej porze roku sprawia, iż trzeba o niego bardzo dbać. Poniżej wskazówki, co należy zrobić, by utrzymać fiołek alpejski przy życiu.

Oświetlenie.

Fiołek alpejski, jako roślina rosnąca w klimacie leśnym potrzebuje dużo jasności. Oczywiście jak każda roślina, fiołek ceni sobie umiar, stąd nie należy eksponować go przez cały dzień na otwartym słońcu. Dużo lepszym rozwiązaniem jest postawienie go na parapecie, gdzie promienie słoneczne dochodzą albo o poranku, albo w późnych godzinach popołudniowych.

Ciepło.

Roślina ta lubi ciepło, jednak gorąca temperatura jest dla niego szkodliwa, stąd świetnie odnajduje się w lesie. Dlatego fiołek alpejski powinien być przechowywany w temperaturze w przedziale od 12 do 18 stopni przez całą dobę.

Wilgoć.

Jak już wspomniano, wysokie temperatury szkodzą fiołkowi, stąd należy unikać źródła ciepła, bowiem roślina szybko ulegnie uschnięciu. Ponadto należy unikać trzymania doniczki w wodzie, jednakże dobrym sposobem jest przechowywanie donicy z fiołkiem na wilgotnym żwirze. Ten zabieg umożliwia utrzymanie odpowiedniej wilgotności rośliny.

Nawadnianie.

Nawadnianie fiołka alpejskiego należy przeprowadzać bardzo ostrożnie. Wspomniano wcześniej, iż nie należy trzymać go bezpośrednio w wodzie. Dlaczego? Fiołek ten źle reaguje na zbyt dużą ilość wody, ale też gleba nie może być zbyt sucha, gdyż bulwy kwiatu są podatne na gnicie.

Niezalecane jest więc podlewanie fiołka od góry, ponieważ woda może nie dostać się w okolice bulwy. Warto więc podlewać fiołek alpejski wypełniając podstawkę donicy wodą. Dzięki temu wody nie będzie ani zbyt mało ani zbyt dużo i utrzymamy odpowiednie proporcje. Jeśli mamy nadmiar wody, należy ją usunąć.

Pamiętajmy by przed następnym podlewaniem doprowadzić do uschnięcia ziemi, gdyż podlewając ją wcześniej spowodujemy nadmiar wilgoci i wody, co doprowadzi do więdnięcia fiołka alpejskiego.

Nawożenie.

O tym jak bardzo fiołek alpejski lubi równowagę w proporcjach składników niech przekona nas najlepszy sposób jego nawożenia. Najlepiej nawozić naprzemiennie nawozem zawierającym potas wraz ze specjalistycznym nawozem używanym do nawożenia bratków.

Nawozu najlepiej używać raz na dwa tygodnie, nie częściej. Nadmiar nawozu także zaszkodzi roślinie. Dlaczego? Zbytnie nawożenie spowoduje przyrost liści kosztem zakwitu kwiatów, a tego efektu chcielibyśmy z pewnością uniknąć.

Pielęgnacja.

Czynność chyba najprzyjemniejsza przy opiece nad wszelaką roślinnością, ale także wymagająca sporej uwagi. Nie inaczej jest w przypadku fiołka alpejskiego, bowiem każdy przekwitnięty kwiat lub niedojrzały liść musi zostać usunięty wraz całą podstawą, bowiem ich pozostanie przyczynia się do gnicia, i co za tym idzie zniszczenia rośliny.

Każdy z nas dobrze zna widok zlewu pełnego brudnych naczyń, ich zmywanie nie należy do najprzyjemniejszej czynności. Dlatego dużym ułatwieniem jest w tej sytuacji zmywarka, która zagościła w wielu polskich domach. Nie ma co się dziwić – dzięki niej oszczędzamy wodę, energię, pieniądze, dbamy o ekologię i o swoje zdrowie. Jaką zmywarkę zatem najlepiej wybrać?

Wolnostojąca, czy do zabudowy?

Przede wszystkim musimy zastanowić się jakiego rodzaju sprzęt jest nam potrzebny. Jeśli mamy już urządzoną kuchnię i planujemy wstawić do niej zmywarkę, zdecydujmy się na sprzęt wolnostojący. Urządzając jednak kuchnię od podstaw warto wybrć opcję do zabudowy.

Zmywarki wolnostojące możemy umieścić w dowolnym miejscu naszej kuchni, większość modeli posiada zdejmowany blat, dzięki czemu możemy zamontować ją pod blatem kuchennym. Z kolei zmywarki przeznaczone do zabudowy możemy wkomponować w zabudowę kuchni, a jej klapę obudować frontem meblowym – w ten sposób nie będzie rzucała się w oczy i zyska wygląd pozostałych mebli.

Zmywarki do zabudowy możemy podzielić na:

• Częściowo zintegrowane – posiadają one panel, który zawiera przyciski sterujące, widoczny jest od frontu urządzenia, czyli część zmywarki znajduje się na widoku.
• Całkowicie zintegrowane – tutaj panel stresujący znajduje się w klapie zmywarki i widoczny jest dopiero po jej otworzeniu, wtedy cała klapa jest obudowana frontem meblowym i nie odróżnia się od pozostałych szafek.

Klasa energetyczna zmywarki

Jest to parametr, na który zwracamy uwagę przy każdym urządzeniu AGD. Tutaj mamy do czynienia z siedmioma klasami: od A do G, gdzie A jest klasą najwyższą, a G najniższą. Różnice między poszczególnymi klasami nie są zbyt duże, porównując jednak najlepszą klasę z najgorszą dowiadujemy się, że zużycie jest o 70 procent mniejsze, co z pewnością odczuje nasz portfel.

Klasa efektywności zmywania

Tutaj też mamy do czynienia z siedmioma klasami od A do G – liczy się również pojemność znamionowa, która określa ile litrów wody potrzebuje nasza zmywarka w trakcie pracy. Średnio urządzenie potrzebuje około litra wody na każdy komplet naczyń, nowoczesne urządzenia mają jednak niższe zużycie – około 7 litrów na 13 kompletów naczyń.

Niektóre zmywarki posiadają czujnik zabrudzenia wody, gdzie ilość pobranej wody dostosowuje się do wyniku pomiaru, jeśli więc zmywarka czyści mocno zabrudzone naczynia pobiera więcej wody, przy lekkich zabrudzeniach z kolei znacznie mniej.

Czym jest klasa suszenia?

Również wyrażona jest w siedmiu klasach od A do G. Zmywarka z klasą A umożliwia nam wyjęcie naczyń zupełnie suchych, przy klasie G mogą być one nieco wilgotne. Przy niższych klasach suszenia często zdarza się również, że na szklankach czy kieliszkach powstają zacieki. Klasa suszenia jest zależna od rodzaju technologii, która została wykorzystana przez producenta.

Jaką wielkość zmywarki zebrać?

Zmywarki o standardowych rozmiarach mają około 80 centymetrów wysokości, posiadają także regulowaną wysokość nóżek, które możemy dostosować do naszego blatu. Jeśli chodzi o szerokość możemy znaleźć zmywarkę 45-centymetrową, oraz 60-centymetrową. Z wielkością związana jest także pojemność, czyli ilość kompletów naczyń, które za jednym razem możemy umyć. Mniejsze zmywarki zmieszczą około 8 kompletów naczyń, duże z kolei mogą pomieścić nawet dwa razy więcej. Musimy wybrać wielkość urządzenia na podstawie ilości osób, które mieszkają w domu – mniejsza zmywarka starczy w zupełności na 2 osoby, natomiast 4-osobowa rodzina wymaga już większego sprzętu.

Przydatne programy

Każda zmywarka posiada szereg funkcji podstawowych: mycie wstępne, program normalny, delikatny, szybki, energooszczędny, czy ekologiczny. Może również mieć pewne funkcje dodatkowe, które przydadzą się na co dzień:

• Opóźniony start – dzięki niej możemy samodzielnie ustawić godzinę o której ma włączyć się zmywarka, tak otrzymamy świeżo umyte naczynia po powrocie z pracy lub po przebudzeniu się. Możemy opóźnić start nawet o 24 godziny.
• Połowa wsadu – dzięki temu nie musimy zapełniać całej zmywarki, wystarczy jedynie połowa jej ładowności i włączenie tego programu, dzięki czemu zmywarka zmniejsza odpowiednio ilość zużywanej wody i energii.
• Mycie strefowe – funkcja ta umożliwia mycie naczyń z danego kosza, zazwyczaj zmywarka sama rozpoznaje czy naczynia znajdują się w dolnej komorze, czy też górnej.

O czym należy pamiętać?

Do zmywarek powinniśmy używać tabletek wyłącznie dobrej marki, w sklepach często znajdziemy zestawy promocyjne, które wystarczą nam nawet na kilka miesięcy. Kupując wysokiej jakości środki zapewnimy naszej zmywarce oraz naczyniom czystość i trwałość. Popularne są tabletki „All-in”, które nie tylko czyszczą, ale również nabłyszczają, czy nadają piękny zapach.

Nie zapominajmy też o regularnym uzupełnianiu soli, która powinna znajdować się w zmywarce na odpowiednim poziomie. Dzięki niej nie powstanie kamień w naszym urządzeniu, oraz pozostanie ono w pełnej sprawności.

Za dobrej jakości małą zmywarkę zapłacimy około 1100 złotych, natomiast większe modele to wydatek około 2000 złotych.