Każdy z nas na pewno miał do czynienia z biegunką. Do głównych jej przyczyn zaliczamy stres, zatrucie pokarmowe, zmiana dotychczasowej diety, nowa suplementacja, przebyta operacja. Czasami jednak biegunka może się okazać przyczyną poważnej choroby, dlatego nie należy tak do końca jej lekceważyć.

Wyróżniamy trzy rodzaje biegunek: płynną, półpłynną oraz wodnistą.

Najczęstsze przyczyny występowania biegunki i jej rodzaje

Biegunka z medycznego punktu widzenia jest reakcją obronną organizmu. Reakcja ta często wywołana jest pojawieniem się w ciele substancji toksycznych, z reguły trwa jeden dzień a w niektórych przypadkach kilka godzin.

Długo utrzymująca się biegunka wodnista może doprowadzić do nagłego odwodnienia organizmu i spadku elektrolitów co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku małych dzieci i osób starszych. Biegunka wodnista bowiem doprowadza do silnego odwodnienia organizmu.

Najczęstsze przyczyny występowania biegunek to m.in.: infekcje bakteryjne, grypa jelitowa, alergie ze strony układu pokarmowego, zażywanie antybiotyków i innych suplementów, niektóre produkty spożywcze, choroby jelit, nowotwory, nadczynność tarczycy, cukrzyca, radioterapia, zażywanie środków przeczyszczających, alkohol itp..

Wyróżniamy następujące rodzaje biegunek:

• biegunka osmotyczna – odmiana biegunki wodnistej, występuje w momencie zaburzenia wchłaniania wody z jelita grubego. Przyczyniają się do tego związki utworzone w wyniku rozpadu węglowodanów. Biegunkę osmotyczną wywołać może także nadwrażliwość na substancję słodzącą jaką jest sorbitol.

Temu rodzajowi biegunki często towarzyszy infekcja, a także choroby jelit oraz zażywaniu antybiotyków.

• biegunka wydzielnicza (sekrecyjna) – wywoływana m.in. przez infekcje, niektóre leki oraz zaburzania ze strony układu pokarmowego. Występuje w momencie zwiększenia się ilości elektrolitów oraz wody.
• biegunka wysiękowa – również bardzo wodnista, w kale znajduje się także krew oraz ropa. Jest objawem zapalenie jelit, zapalenia okrężnicy, choroby Leśniewskiego-Crohna, infekcji oraz innych schorzeń.

Co jest ważne podczas występowania biegunki?

Biegunka u jednych może mieć łagodny przebieg (postać nieskomplikowana) i trwać kilka godzin a u drugich przedłużyć się nawet do kilkunastu godzin  (postać skomplikowana) – taka biegunka może być objawem poważnych schorzeń organizmu.

Biegunce w postaci skomplikowanej dochodzą dodatkowe objawy takie jak: obecność w wydalanym kale krwi, śluzu, ropy, niestrawionych resztek pokarmów oraz nagły spadek wagi i nierzadko wysoka gorączka. W przypadku powyższych objawów, które występują dłużej niż jeden dzień należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

Metody walki z biegunką

Najważniejsze co należy zrobić w przypadku wystąpienia biegunki to odpowiednio się nawadniać! Pamiętaj o tym, że biegunka jest jedną z przyczyn odwodnienia organizmu! Popijaj więc duże ilości wody mineralnej – jednak nigdy w trakcie posiłków! Staraj się jeść jak najmniej smażonego, a także pić kofeiny, ponieważ ma ona właściwości przeczyszczające.

Wybierz zatem coś lżejszego – kaszkę, kleik ryżowy, budyń, kisiel lub zupę naszych babć dobrą na wszystko czyli tradycyjną marchwiankę.

Jak wykryć WZW B? Jakie analizowania należy zrobić w celu identyfikacji wirusa HBV? Żeby zdiagnozować wirusowe zapalenia wątroby (WZW) rodzaju B wystarczy zrobić analizowania krwi. Oznaczenie antygenów oraz przeciwciał wirusowego zapalenia wątroby (WZW) rodzaju B we krwi wykorzystuje się w ochronie oraz diagnostyce zapalenia wątroby rodzaju B (WZWB). Do antygenów WZW rodzaju B należą antygenHBs(HBsAg) oraz HBe(HBeAg). Z kolei do przeciwciał – przeciwciała HBs (anty HBs), przeciwciałaHBc (anty-HBc), przeciwciałaHBe (anty-HBe). Także w ocenie zakażeń HBV zajmuje się również formy PCR – badanie wykrywające DNA, czyli kwas nukleinowy (materiał genetyczny) wirusa. Badanie HBV DNA wykonywa się wraz z powyższymi testami, natomiast nigdy zamiast nich. Dzięki badaniu można określić wrażliwości HBV na środki, monitorować leczenie oraz przewidywać odpowiedź na terapię.

Wirusowe zapalenie rodzaju B – jak się zarażamy

Wirusowym zapaleniem rodzaju B może zarazić się na drodze stosunku płciowego z osobą zakażoną bez zabezpieczenia (może toż być też stosunek analny lub oralny). Zakażenia jest w efekcie kontaktu ze spermą lub wydzieliną z pochwy, więc niezwykle istotne jest stosowanie prezerwatyw, natomiast należy pamiętać, iż nie zabezpieczają one nas w stu procentach. Powszechnie zdarza się, iż prezerwatywa w trakcie stosunku pęka, czy się zsuwa, jednak wynika to często z niewiedzy jak dobrze ją wykorzystywać. Istotne jest także zwrócenie uwagi na wszystkiego typu ranki lub owrzodzenia, które mieszkają w strefie organów płciowych, bo one także potrafią doprowadzać do zakażenia.

Wirusowe zapalenie rodzaju B – sygnały

Sygnały wirusowego zapalenia wątroby rodzaju B zależą od liczby wirusów znajdujacych się systemie pacjenta i tego w którym bycie jest system immunologiczny danego chorego. Poniżej przedstawiono podstawowe sygnały dolegliwości.
1. Sygnały zwiastunowe wirusowego zapalenia wątroby rodzaju B: nie charakteryzują się niczym szczególnym, zazwyczaj przypominają sygnały grypopodobne. Chorzy uskrażają się na ucisk mięśni, ucisk stawów, wysoką temperature, ogólne zmęczenie i zmęczenie. Także pojawiają się choroby w formie bólu brzucha, wymioty, wymiotów lub brak apetytu – pochodzące z powiększenia się wątroby.
2. Sygnały zaawansowanego wirusowego zapalenia rodzaju B: u chorych może pojawić się mocz o barwie piwnia, jasny stolec, żółtaczka, powiększona śledziona i wątroba oraz ucisk w prawym podżebrzu. Oprócz tego czasem występują sygnały ze strony innych organów: potrafią pojawić się zmiany w EKG i zapalenie trzustki oraz anemia. Zdarza się (chociaż niezwykle rzadko), iż toczy się formę nadostra wirusowego zapalenia wątroby rodzaju B, która w konsekwencji powoduje konieczność przeszczepu wątroby.
3. Sygnały przewlekłego zapalenia wątroby rodzaju B: w małym procencie wypadków wirusowe zapalenie wątroby rodzaju B ma w forma długotrwałą. Wtedy objawy kliniczne całkiem znikają, chociaż dolegliwość nadal trwa, a po latach daje powikłania w formy np. marskości wątroby. Skąd się to ma? Otóż, mikroorganizmy HBV przez cały okres zakażają komórki w wątrobie.

Ludzki organizm narażony jest  na wiele różnych zagrożeń. Są to wirusy, bakterie oraz różne niebezpieczne substancje. Stąd wiele mechanizmów obronnych a  jednym z ważniejszych jego elementów są neurotrofile. Pomagają one w walce z różnymi chorobami oraz stanami zapalnymi oraz poprawiają tak zwaną odporność komórkową. Neutrofile to jedna z rodzin krwinek białych, najliczniejsza w układzie immunologicznym. Zarówno nadmiar jak i braki neutrofilów mogą świadczyć o poważniejszych chorobach.

Co to są neutrofile

Neutrofile należą do grupy leukocytów czyli białych krwinek będących jednym z najważniejszych składników krwi. Ich głównym zadaniem jest wspieranie układu odpornościowego. Skutecznie chronią przed patogenami czyli bakteriami i wirusami. Potrafią także pochłaniać szkodliwe substancje, które potem są trawione i neutralizowane w ich wnętrzu. Ogromną zaletą jest prędkość ich działania ponieważ bardzo szybko reagują na zagrożenia i równie szybko zaczynają działać. Poziom neutrofilów oznacza się za pomocą badania krwi, jest to jedno  z podstawowych badań przy wykonywaniu morfologii.

Jak wykonuje się badanie

Do oznaczania poziomu neutrofilów potrzebna jest niewielka ilość krwi, u dzieci często pobieranej z palca. Badanie wykonuje się rano, należy być na  czczo, minimum osiem godzin po ostatnim posiłku. Wynik jest po kilku godzinach. Przed badaniem trzeba poinformować lekarza o przyjmowanych lekach i ogólnym stanie zdrowia. Poziom neutrofilów ma znaczenie wtedy, gdy u pacjenta podejrzewa się niektóre choroby oraz w celu wyznaczenia jego odporności. Prawidłowa ilość neutrofilów to 1800- 8000/ μl. Stosowany jest  także wskaźnik procentowy w stosunku do ogólnej liczby leukocytów we  krwi, przedział ten powinien wynosić 60- 70 % wszystkich białych krwinek.

Za wysoki poziom neutrofilów

Poziom neutrofilów wynoszący powyżej 8000/μl może świadczyć o rozwijającej się chorobie. Dlatego to badanie jest często początkiem szerszej diagnostyki,    której celem jest odnalezienie źródła problemu. Powodów podwyższonego  poziomu neutrofilów może być wiele. Najpoważniejszymi z nich są białaczka i nowotwory ale także zawał serca, dna moczanowa, mocznica a także  niedokrwistość hemolityczna. Wysoki poziom jest ponadto charakterystyczny przy stanach zapalnych, ostrych infekcjach oraz krwotokach. Rzadziej świadczy o nadczynności kory nadnerczy, zespole Cushinga lub chorobie autoimmunologicznej. Podwyższony poziom występuje także na skutek zatrucia środkami chemicznymi oraz lekami, szczególnie wtedy, gdy były przyjmowane od dłuższego czasu. Zarówno w przypadku podwyższonego jak i obniżonego  poziomu neutrofilów należy skonsultować się z lekarzem.

Zbyt niski poziom neutrofilów

Obniżona zawartość neutrofilów nazywana jest neutropenią a jej przyczyny są różne. Dochodzi do tego gdy ich ilość spada poniżej 1500/ μl  i świadczy o tym, że w organizmie dzieje się coś, co budzi niepokój. Niski poziom neutrofilów jest wynikiem między innymi białaczki, nadczynności tarczycy, niektórych chorób  wątroby oraz niedokrwistości złośliwej lub aplastycznej, infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Inne powody ich obniżenia to akromegalia, nadmierne wytwarzanie hormonu wzrostu, niedobór folianów i witaminy B12 oraz choroby autoimmunologiczne. Lekceważenie neutropenii może doprowadzić do zupełnego zaniku krwinek białych skutkiem czego organizm pozostaje bez obrony.

 O szczupłej sylwetce marzy każda osoba, niezależnie od wieku. Głównie o szczupłą i atrakcyjną sylwetkę dbają kobiety – i te w młodym wieku, i te w dorosłym życiu. Chcą czuć się atrakcyjne i potrzebne, a przede wszystkim zdrowe, aby mieć siłę na codzienne obowiązki. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest sport, ale wiele osób, głównie ze względu na brak czasu, a czasem i możliwości wysiłkowej, decyduje się na dietę. Świetnym rozwiązaniem jest postawienie na tak zwaną dietę glikemiczną, dzięki które poziom cukru we krwi utrzymuje się na wzorowym poziomie.

Brak głodu a efekty

Niektórzy kwestię odchudzania kojarzą głównie z głodem. Możemy spotkać się z takimi stwierdzeniami, że osoby przechodzące na dietę boją się, że z powodu braku spożywania odpowiedniej ilości pokarmu będą głodne, a co za tym idzie nie będą miały sił na wypełnianie codziennych obowiązków, które bądź co bądź wypełnić muszą. Dieta glikemiczna gwarantuje, że przede wszystkim jest bezpieczna dla zdrowia, więc osoby, które do niej przystępują, nie muszą się niczego tak naprawdę obawiać. Oczywiście pod warunkiem, że będą postępować zgodnie z zasadami ustalonej diety. W tej diecie istnieje takie pojęcie jak indeks glikemiczny, który klasyfikuje produkty o niskim, średnim i wysokim wskaźniku glikemicznym. Warto się zapoznać z instrukcjami przed przystąpieniem do diety. Równowaga pokarmowa jest tutaj niezwykle istotna. Tylko dzięki niej osiągniemy takie rezultaty, jakie wcześniej sobie założyliśmy. Krótko mówiąc, odpowiednie zastosowanie jest gwarancją do sukcesu!

Zdrowie to podstawa

W diecie glikemicznej można śmiało spożywać warzywa i to w całkiem dużej ilości. Szczególnie wskazane do spożywania są takie warzywa jak marchew, cukinia czy też pomidory. Jeśli chodzi o marchew to należy pamiętać, że marcher surowa ma niski wskaźnik glikemiczny, a marchew gotowana znacznie większy. Również mile widziane jest zajadanie owoców, które we wspomnianym indeksie glikemicznym mają najmniejszy wskaźnik. Z pewnością do takich owoców należą jabłka, truskawki, morele czy czereśnie. Oprócz owoców i warzyw można spożywać pieczywo, otręby, biszkopty, a nawet ciemną czekoladę. Wybór zatem nie jest mały, najważniejsze, by podczas diety się nie męczyć, tylko być szczęśliwym i zadowolonym z jej efektów.

Dieta glikemiczna prowadzi nie tylko do ładnej sylwetki, ale także, a może przede wszystkim, to oczyszczenia organizmu ze zbędnych kalorii. Dzięki temu nasze samopoczucie będzie lepsze. Również zdrowie jest niezwykle istotne, a ściślej mówiąc, lepsze zdrowie dzięki stosowaniu diety glikemicznej. Dietę glikemiczną należy stosować zgodnie ze wzkaźnikami glikemicznymi, aby nie narazić naszego zdrowia na niepotrzebne komplikacje. Warto pamiętać, że dietę ustalili specjalni fachowcy, którzy znają się na rzeczy. Zatem własne pomysły w tej diecie nie są z pewnością wskazane.