To wypełniony ropą bolesny wrzód, tworzący się pod skórą podczas zakażenia i stanu zapalenia mieszka włosowego. Zdarza się, że powstają przez wrastające w skórę włoski lub przez ciała obce, które przedostały się pod powierzchnie skóry. Powstają też na skutek zapalenia gruczołów łojowych. Pojawia się wpierw czerwony tkliwy guzek, który następnie wypełnia się ropą i staje się coraz bardziej bolesny i większy, w efekcie pęka, uwalniając zgromadzony płyn.
Rodzaje czyraków.
Czyrak lub karbunkuł (zwany też czyrakiem gromadnym) jest ropniem skórnym, wywoływanym zazwyczaj przez gronkowca złocistego. Jego objawami prócz zmian skórnych może być gorączka i dreszcze. Karbunkuł określa ropień, który obejmuje większy obszar aniżeli pojedynczy czyrak. Jego pojawienie się wiąże się z zapalaniem całej grupy mieszków włosowych. Może on utworzyć twardy guzek pod powierzchnią skóry, który jest wyczuwalny. W przypadku, gdy ten stan jest przewlekły, czyraki mają tendencje do powracania to wtedy mówimy o schorzeniu „czyraczność”.
Trądzik cystowy.
To ropień zjawiający się w przypadku zatkania ujścia gruczołów łojowych i rozwija się w nich infekcja. Dotyka on głębszych warstw skóry niż w przypadku trądziku pospolitego. Najczęściej pojawiają się na twarzy i dotyka głównie osoby w młodym wieku.
Ropnie mnogie pach
Ich przyczyną jest miejscowe zapalenie gruczołów potowych, które da się wyleczyć tylko za pomocą antybiotyków. Objawia się licznymi ropniami pod pachami i w okolicach pachwin.
Czyraki pod pachą zazwyczaj są traktowane interwencją chirurgiczną. Również te umiejscowione w pachwinach mogą wymagać ingerencji chirurga. Zakażone gruczoły potowe muszą podleć usunięciu by móc zapobiec ogólnemu zapaleniu skóry.
Torbiel włosowa
Pojawia się w szparze międzypośladkowej. Najczęściej zaczyna się małego obszaru infekcji ulokowanego w okolicach mieszków włosowych. Bezpośredni nacisk może spowodować podrażnienie, a to zaś powiększenia obszaru zapalnego- wypryski stają się twarde, bolesne, dają poczucie dyskomfortu. Często tworzą się po długich podróżach, wymagających długiego siedzenia.
Czynniki ryzyka czyraka
Może wystąpić u każdego. Bardziej narażone są osoby będące cukrzykami, mające niewydolność nerek, osoby przyjmujące leki osłabiające układ odpornościowy, chorzy z zaburzeniami autoimmunologicznymi.
Rozpoznanie czyraka
Lekarz zdiagnozuje go na podstawie widocznych objawów. Gdy infekcje powraca albo organizmowi nie odpowiada standardowe leczenie, można wtedy zalecić testy laboratoryjne próbki ropy, dzięki czemu dokładniej określi się bakterie wywołujące zakażenie, co ułatwi dobrać efektywniejsze leczenie.
Leczenie czyraka
Można leczyć samemu w domu, jednak nie wolno go przekłuwać i wyciskać, bo rozprzestrzenimy infekcję. Gdy czyrak boli i w ciągu dwóch tygodni się nie goi, mamy gorączkę lub pojawia się więcej wrzodów, konieczna jest konsultacja lekarska. Czyraki gromadne wymagają pomocy lekarskiej. Z kolei czyrak w nosie lub uchu wymaga wizyty u laryngologa.
