Demokracja w naszym kraju nie jest niczym nowym. Fakt może się tak wydawać – wszak transformacja ustrojowa miała miejsce niecałe trzy dekady temu. To była jednak sytuacja wyjątkowa, gdyż w ówczesnej Polsce dominował ustrój narzucony przez obce mocarstwo. Na szczęście znów możemy cieszyć się demokracją, a tradycje demokratyczne Polski są bardzo bogate. Sięgają bowiem aż do piętnastego wieku.
Oczywiście, nie była to demokracja parlamentarna w takim kształcie, w jakim znamy ją obecnie. Taka dopiero zaczęła się kształtować w odrodzonym po latach rozbiorów państwie polskim, a jej zapowiedzi mogliśmy dostrzec w naszej pierwszej konstytucji.
Nie, demokracja ukształtowana w piętnastym wieku to ustrój zupełnie innego rodzaju. Tu mogę odpowiedzieć na wasze pytanie – co to jest demokracja szlachecka? Właśnie to, co zaczęło się wtedy kształtować w Polsce, a potem także i w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Mówiąc w wielkim skrócie, demokracja szlachecka pozwalała masom szlacheckim – które w żadnym innym państwie europejskim nie były tak liczne, jak u nas – na głosowanie i decydowanie w sprawach państwa. Władza królewska była wtedy mocno ograniczona – dochodziło do tego, że król mógł być wybrany przez szlachtę na drodze głosowania, zwanego wolną elekcją. Król stał się wiec bardziej ozdobą niż faktycznym władcą.
Niestety, demokracja szlachecka nie była zbyt dobrym dla naszego państwa ustrojem. Bo choć część szlachty była nastawiona rzeczywiście patriotycznie i państwowo, jej pozostała część dbała częściej jedynie o własne korzyści. To pozwoliło na osłabienie naszego państwa, które wkrótce padło łupem trzech zaborców.
